Acıya kahkaha atabilmek sanatsa eğer ben çok pahalı bir tabloyum

 Acıya kahkaha atabilmek sanatsa eğer...

Ben çok pahalı bir tabloyum. 

Herkes, herkesi aynı sevemez...

Kimileri gururunun yettiği kadar sever;

Kimileride ömrünün yettiği kadar. 

Bizler...

Güvensiz kalplerimizi,

Karaktersiz insanlara borçluyuz. 

Aslında, insanların gerçek yüzleri, 

Her zaman ortadadır. 

Sadece bakmakta...

Ve anlamakta geç kalırsın. 

Bu kadar...

İnsanlar adaletsizliği sadece kendi başlarına gelince düşünüyorlar. 

Gerçekten yaşamak için...

Önce birkaç kez ölmelisiniz. 

Bunun başka bir yolu yok...

Bakın n'aptım biliyor musunuz? 

Bir gün...

Yoldan geçen salakları saymaya başladım. 

İki dakika sonra 50'yi bulmuştum.

Saflık var mıdır diye sorarsanız

Dünyadaki en saf insan olduğunu idda eden kişiler...

Aslında şeytana danışmanlık yapabilecek kapasitede kişilerdir. 

Bence...

Kendi kafandan çıkamıyorken, 

Başka biriyle olmak, 

Başkalarını düşünmek, 

Epeyce zordur. 

Hayat öyle bir şeydir ki, 

Doğarken neden ağladığını, 

Yaşarken fark ettirir. 

Ağzından bal damlayan arının bile kıçında iğne var...

Ne güveni? 

Bu benim hayatım, 

Benim seçimlerim, 

Benim hatalarım, 

Benim sorunlarım, 

Benim yalnızlığım...

Yani özetle...

Sizi ilgilendirmez. 

Yılların bana öğrettiği...

Şeylerden biride bu oldu; 

Mutluluğu yakalamışsan, 

Sorgulama...

Zor yola, 

Kolay kişilerle çıkmak...

En büyük hatadır.

Mutlu olanların, 

Zaten hepsi şu an uyuyor...

Mutsuz olanlara selam olsun. 

Charles Bukowski...